Whisky czy whiskey – wiesz, jaka jest różnica?

Reklama

O whisky zdecydowanie łatwiej jest mówić niż pisać. I to nie tylko dlatego, że opis jej licznych walorów w wielu przypadkach aż prosi się o wyczerpujące wypracowanie, ale też ze względu na pewne niejasności, które uwypukla słowo pisane. Łatwo przecież powiedzieć „łyski”, ale jak to cudowne słowo zapisać? „Whisky” czy „whiskey”? Otóż – obie formy są poprawne. Tyle że odnoszą się do innych alkoholi! O różnicach między whisky i whiskey piszemy w dzisiejszym artykule!

Whisky i whiskey – która jest która?

Bez owijania w bawełnę – pisownia „whiskey” zarezerwowana jest dla trunków z Irlandii i Stanów Zjednoczonych. Alkohole ze Szkocji, Kanady, Japonii, Tajwanu i innych części świata opisujemy jako „whisky”. Skąd ta różnica? Wynika z dumy Irlandczyków, którym zależało na tym – zresztą całkiem słusznie – aby produkowany przez nich trunek nie był mylony z konkurencyjnymi propozycjami ze Szkocji. A dlaczego „whiskey” produkowana jest również w Stanach Zjednoczonych? Otóż oba te kraje łączy wspólna tradycja destylacji, niekiedy mówi się również, że po prostu amerykańscy konsumenci wyżej cenili sobie specjały irlandzkie niż szkockie, stąd taka decyzja producentów. Albo też – że Amerykanie chcieli podkreślić odmienność swoich produktów od lepiej znanych whisky ze Szkocji.

Whisky i whiskey – różnice w produkcji

Oczywiście różnice między „whisky” a „whiskey” zauważalne są nie tylko na poziomie językowym. Za tym jednym małym „e” stoją zróżnicowane metody produkcji alkoholi warunkujące ich niepowtarzalny charakter. W pierwszej kolejności na tapet weźmy oryginalną szkocką whisky, blended lub single malt whisky. Przechodzi ona podwójną destylację i dojrzewa w beczkach minimum trzy lata. Charakterystyczne dla szkockiej jest również wędzenie słodu dymem torfowym. W przypadku whiskey irlandzkiej bardzo często do czynienia mamy z trzykrotną destylacją alembikową. Trunki z tego kraju w beczkach spędzają, tak jak szkocka, przynajmniej trzy lata. Krócej, bo tylko dwa, zgodnie z prawem dojrzewać musi whiskey amerykańska. Co nie oznacza, że jest gorsza – decydujące znaczenie dla jej właściwości mają warunki przechowywania... na które wpływa także klimat panujący w tej części świata!

Whisky szkocka powstaje ze słodu jęczmiennego (single malt) albo też poprzez połączenie słodów różnego rodzaju zbóż (whisky blended). Podobnie wygląda to w Irlandii, gdzie wyróżniamy m.in. Irish Malt Whiskey, Irish Grain Whiskey czy Irish Single Pot Whiskey. Nieco inaczej sprawa przedstawia się w przypadku whiskey amerykańskiej. Tam bowiem powstaje zarówno whiskey kukurydziana (taka jak Bourbon whiskey czy Tennessee Whiskey), jak i whiskey żytnia czy whiskey pszeniczna. W przypadku Bourbona kukurydza musi stanowić przynajmniej 51% słodu wykorzystanego do produkcji. Podobne kryteria dotyczą zawartości żyta w żytniej i pszenicy w pszenicznej.

Whiskey a whisky – różnice w smaku i zapachu

Whiskey z Irlandii bardzo często określa się jako subtelne w smaku i aromacie, zdecydowanie łagodne. Uniwersalne – zarówno do picia solo, jak i w drinkach. Na ową przystępność wpływ ma trzykrotnie powtórzona destylacja trunku. Wśród ważnych składników bukietu irlandzkiej wyróżnia się aromaty kwiatowe, przyprawowe i deserowe, w tym suszone owoce. Oczywiście równie ciekawe obietnice doznań degustatorskich składa (i je spełnia, rzecz jasna!) oryginalna whisky ze Szkocji. Dobra whisky z ojczyzny Ewana McGregora i Seana Connery'ego może ponadto zachwycać charakterystycznym dymem, który alkohol zawdzięcza procedurze suszenia kiełkujących ziaren jęczmienia przy użyciu dymu torfowego. Whisky ze Szkocji – przede wszystkim szlachetne single malty – uchodzą zatem często za trunki odpowiednie dla doświadczonych koneserów. Choć oczywiście nie mają oni szkockiej na wyłączność!

Jak na tle powyższych prezentuje się whiskey z Ameryki? Zdecydowanie bliżej jej do irlandzkiej. Udział zacieru kukurydzianego, jak również procedura filtracji z wykorzystaniem węgla (w przypadku Tennessee Whiskey) i dojrzewanie w świeżych dębowych beczkach decydują o jej łagodnym charakterze i charakterystycznym słodkawym smaku. Choć im większa reprezentacja żyta w kompozycji, tym więcej do powiedzenia podczas degustacji mogą mieć pikantne akcenty!

Omówiliśmy zatem najważniejsze różnice między whisky i whiskey. Co jednak je łączy? Z pewnością ogromna ilość wrażeń, które są w stanie zagwarantować koneserom złaknionych nowych przygód. Miłośnikom whisky radzimy zatem dać szansę propozycjom z USA i Irlandii, fanom whiskey natomiast – wypróbować od czasu do czasu jakąś dobrą szkocką. Czytelnikom rozpoczynającym dopiero swoją przygodę z wypustami cenionych destylarni zaś – wypróbować wszystkie opisane rodzaje trunków i znaleźć swoje ulubione!

Art. sponsorowany